Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Χωριστές κρεβατοκάμαρες


Κοιμόμαστε χώρια από τότε που κάναμε παιδί.

Μπορεί αυτό να μας οδηγήσει στο διαζύγιο;



Άρθρο της Μαρίας Σκαρλάτου δημοσιεύτηκε στο https://singleparent.gr

Οι ερωτήσεις που θα σας έκανα είναι; πως επιλέξατε κάτι τέτοιο; Ήταν κοινή απόφαση; Το επέβαλλε ο ένας στον άλλο; Η επιλογή έχει να κάνει με συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας που υπαγορεύει την απομάκρυνση; Με άλλους λόγους; Πως νιώθετε με αυτή την κατάσταση;

Στο ασυνείδητο των περισσότερων η λέξη συζυγικό κρεβάτι ταυτίζεται με την έννοια του ζευγαριού, της συντροφικότητας, του προσωπικού χώρου, της ερωτικής ζωής, συμβολίζει το μοίρασμα, την ενότητα. Είναι χώρος συζήτησης, συμφιλίωσης, διαφωνιών, επικοινωνίας. Το ζευγάρι κυρίως όταν τα παιδιά είναι πολύ μικρά που ξυπνούν συχνά, κουράζεται περισσότερο και δυσκολεύεται να βρει χώρο και χρόνο. Έτσι το ότι κοιμούνται ο ένας δίπλα στον άλλο, είναι κι αυτό ένα μοίρασμα ευθύνης, υποχρεώσεων και μια ευκαιρία για άγγιγμα και αγκαλιά, μέσα στην κούραση και την αυπνία.  
Ένα ζευγάρι που κοιμάται μόνος του ο καθένας πριν τη γέννηση του παιδιού και συνεχίζει και  μετά τη γέννηση του, διαχειρίζεται συναισθηματικά με διαφορετικό τρόπο το γεγονός αυτό, από ένα ζευγάρι που αρχίζει να κοιμάται χώρια μετά τη γέννηση παιδιού.  Στη δεύτερη περίπτωση υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να νιώσουν ότι αποξενώνονται ο ένας από τον άλλο. Εδώ κάποιος παραμένει στο διπλό κρεβάτι και κάποιος φεύγει. Είναι μοναδικός ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας ερμηνεύει αυτή την αλλαγή.

 Θυμάμαι φράσεις που έχω ακούσει στο γραφείο μου:

‘Από τότε που γεννήθηκε ο γιός μας, πήρα πόδι από το κρεβάτι’  Σωτήρης

‘Έφυγε από το κρεβάτι για να μην τον ενοχλεί το κλάμα του μωρού και με άφησε να παλεύω μόνη μου’    Ακριβή

‘ Ξεκινήσαμε να κοιμόμαστε χωριστά για λίγο, όταν ήρθε το παιδί, είπαμε για λίγο, μετά ξεχαστήκαμε, τώρα είμαστε πολύ μακριά ο ένας από τον άλλο, δύο ξένοι στο ίδιο σπίτι΄  Λένα

Οι παραπάνω φράσεις δείχνουν ότι είναι σημαντικός ο τρόπος που ερμηνεύουν τα μέλη του ζευγαριού την απομάκρυνση. Όταν ο ένας σύντροφος επιβάλλει στον άλλο χωριστές κρεβατοκάμαρες η κίνηση αυτή μπορεί να ερμηνευτεί σαν απόρριψη, αδιαφορία, Όταν ο ένας φεύγει από το συζυγικό κρεβάτι ο άλλος μπορεί να αισθάνεται εγκατάλειψη. Αλλά ακόμη κι αν είναι κοινή απόφαση αρχικά στην πορεία κάποιος από τους δύο ίσως αρχίσει να βιώνει δυσάρεστα συναισθήματα.

 Για τα περισσότερα ζευγάρια το να μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι είναι αυτονόητο και η εγκατάλειψη της συζυγικής κλίνης δεν αξιολογείτε σχεδόν ποτέ με θετικό τρόπο.

Αν θα προκαλέσουν οι χωριστές κρεβατοκάμαρες πρόβλημα στην σχέση του ζευγαριού κι αν αυτή η αποξένωση μπορεί να οδηγήσει στο διαζύγιο, δεν έχει να κάνει με καθαυτό το γεγονός ότι κοιμούνται χώρια αλλά με το πως ερμηνεύουν την κατάσταση και με το τι άλλα προβλήματα υπάρχουν στη σχέση.

 Αν ο ένας νιώθει ότι δεν ζητάτε η γνώμη του, η ότι δεν είναι επιθυμητή η παρουσία του, είτε ότι (κυρίως οι άντρες) η γυναίκα, τον αποκλείει από τη ζωή της γιατί νιώθει γεμάτη, από την παρουσία ενός παιδιού είναι πολύ σημαντικότεροι παράγοντες που οδηγούν σε αποξένωση και χωρισμό.


Αν βλάπτει τελικά το ζευγάρι;  το κάθε ζευγάρι έχει το δικό του κώδικα επικοινωνίας και κάθε σχέση είναι ιδιαίτερη, διαφορετική, μοναδική.  Αν και οι δύο θεωρούν ότι δεν τους αποξενώνει συμφωνούν και μπορούν να βρουν χρόνο σαν ζευγάρι, αν και οι δύο θεωρούν ότι δεν επηρεάζει τη σχέση τους και φροντίζουν να την κρατούν ζωντανή, τότε το ότι κοιμούνται χωριστά δεν θα τους επηρεάσει. Η σχέση του ζευγαριού, είτε κοιμούνται μαζί είτε χώρια, θέλει φροντίδα και ενασχόληση και επένδυση και προσπάθεια. Αν αυτά δεν υπάρχουν δεν θα σωθεί η σχέση είτε κοιμούνται μαζί, είτε χώρια.


άρθρο της Μαρίας Σκαρλάτου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου